Bizim bir Semra Teyzemiz var. Akrabadan.. Gonca Vuslateri'nin canlandırdığı Vasfiye Teyze'nin bir başka versiyonu. Semra Teyze, başkalarına ''ne çektin bee!'' diye sadistçe çemkirmez ama sıkıntısı olan insanı bir başka türlü sıkar. Özellikle hastalıklar konusunda.. Şöyle ki; Hastasınız, derdiniz başınızdan aşkın. Dostane bir biçimde sizinle ilgilenir(gibi yapar). Ardından kendinde de bu rahatsızlığın katmerlisi olduğunu öyle bir anlatır ki.. Nedense onda da vardır mutlaka sizin hastalığınızın aynısı ya da benzeri. Üstelik sizinki nedir ki.. Öyle bir detaylandırır ki, hasta olduğunuz için mahçup olur, utanırsınız. E hadi oldunuz, söylediğinize, söyleyeceğinize pişman olursunuz. Yani mutlaka Semra Teyze, sizden daha hasta, daha sabırlıdır. Kendi durumunu anlatınca dehşete kapılırsınız. Örneğin siz gözünüzle ilgili ciddi bir sorun yaşıyorken o çoktan bu durumu yaşamış, kör olma aşamasına gelmiştir. Gözünden ışıklar çıkmış, göz arkasında acayip yırtılmalar olmuştur. Gözlerinden umut kesilmiştir. Doktoru durumunun korkunç olduğunu söylemiştir. Onun doktorları zaten işi gücü bırakıp sadece onun rahatsızlığının ne kadar önemli olduğunu anlatır defalarca.. Ama bir de bakarsınız bir kaç gün sonra Semra Teyze almış eline tığı ve 70 numara dantel ipini, motiflerden masa örtüsü örmektedir. Ellerinizin uyuştuğunu, falan ağzınızdan kaçırırsanız, onun aynı zamanda, kollarının, yüzünün ve bilumum uzuvlarının uyuştuğunu anlatacaktır. Üstelik öyle sabırlı kadındır ki hiç şikayet bile etmez, gık demeden bunları çeker. Yine de basit bir nasır aldırma olayını ameliyat diye duyurur eşe dosta. Ama başkası açık kalp ameliyatı geçirecek olsa, önemsiz bir operasyondur ona göre. İşte bu yüzden istemeden de olsa bir şekilde hasta olduğumu duyduğunda eğer nasıl olduğumu sorarsa, durumumdan hiç söz etmek gelmez içimden. ''İyiyim Semra Teyze'cim. Önemli bir şeyim yok'' derim. O zaman da şöyle söyler: ''İyi, iyi sevindim, zaten tahmin etmiştim önemli bir şeyin olmadığını'' Oysa ameliyatın eşiğindesinizdir ve can burnunuzdadır.. Ah Semra Teyze ah!
Vardır böyleleri... :) Ben de beklerim, sevgiler... :)
YanıtlaSilBenım de var böyle bir komşum:) çocuktum nerdeyse ölümcül hasta olarak anlatırdı kendını,annemden de buyuktur ayrıca,Ben anneanne olacak yaş geldım ama bu teyzem hala ölümcül hasta:) Karşılaşmaya korkar ınsanlar yolda merdıvende vs,ayaküstü en az bir saat o da eğer kaçabilirseniz hastalıklarını anlatır.En bilinmedik ve en ileri derece hastalıklar hep ondadır:) asansorsuz bır bınada dorduncu katta otururlar,benim yerinden bile oynatamadıgım kadar ağır pazar arabasını merdıvenden zıplata zıplata çıkartır:) gunde en az uc kez çarşıya ınıp çıkar,evde hıc durmadan ıs peşindedir ve çenesi de hiç durmadan konuşur aynı anda:) Ama bır hatır sorsanız yatalak ölümcül hastadır bildim bileli:) ve sizin hastalığınızı dinlemez,kulak ucuyla dinler gibi yaparken o kendı anlatacağını dusunuyodur aslında:) daha anlatılacak çok hikayesi var ama bu kadar yeter:) Böyle ınsanlar çok fazla demek etrafta:)
YanıtlaSilAyıptır söylemesi bu kadar olmasa da Kayınvalidemi hatırlattı bana.Hiç iyiyim dediğini duymadım ama bir yere gidelim dedik mi bizden önce hazır olur.Birgün ağrılarım çoktu moralim berbat hiç yaşıtlarım gibi değilim dedim ya ben yaşıtlarım gibi miyim dedi ben dumur.Dedikodu yapıyormuşum gibi hissettim.En kısa zaman da sağlığınıza kavuşmanız dileğimle sevgiler Türkan
YanıtlaSilNeden böyle bazı insanlar.Ah semra teyze gibiler..
YanıtlaSilGeçenler de komşumu ilaç zehirlemiş ambulans çağırıp acile götürdük. Ertesi gün başka bir arkadaşıma olayı anlatırken semra teyzeden geri kalmadı. o ilacı içince başka ne bekliyorsunuz ne var acillik olacak demez mi bende kullandım bana da aynı tepkileri verdi hiç de acile gitmedim diye önemsedi şaşırdım kaldım. O yönünü bilmiyordum.
:)) tam ya sabır çekilecek durumlar :)
YanıtlaSilÜzülerek söylüyorum ki, gülerek okudum. Bildiğin traji-komik aslında. :) Ama insanın gözünde ister istemez canlanıveriyor sonrası ise üzülerek gülüyorsun. :))
YanıtlaSilSevgiler...