Akdeniz İklimi: Huysuz ve Tatlı Kadın

Paylaş

Doğma büyüme Akdenizli olarak beni bile şaşırtan bir iklimi var benim memleketimin.
Şöyle ki; geçtiğimiz hafta tam anlamıyla kara kışı yaşadık. Kalıp kalıp buzlar, patır patır yağan dolu, nemli ve çok soğuk bir hava, gece çıkan acımasız fırtına, donan sebzeler, çiçekler, meyveler.. Bir kar  manzaramız eksikti. Buralara kar yağsaydı zaten bu kadar üşünmezdi.  Derken efendim dün güneşin ılık yüzünü gördük. Saatler boyu tatlı tatlı ısıtmaya devam etti. Balkondaki salıncakta, yanımda kedilerim, dizlerimde battaniyem ve kitabımla, kuş sesleri eşliğinde epeyce zaman geçirdim. Yetmedi; sol kolum askıda, aldım Badem'i, sevgili ormanıma doğru uzanıverdim. Arkamdan annemin kızgın  söylenmelerine rağmen kısa bir yürüyüş yaptık. Kırmızı anemonlar ve çiğdemler  ne ara vakit buldularsa minicik tomurcuklar vermişler. Tertemiz orman havası iyi geldi.
   O huysuz, öfkeli kış, sevecen, tatlı, şefkatli bir  kişiliğe bürünmüştü. Dönüşte bir kahve içimi kadar daha balkon keyfi yapıldı. Tam o sırada küçük radyomda çok sevdiğim nihavend eser çalmaya başladı. Müzeyyen Senar Hanımefendi'nin yorumu ile ''Şarkılar seni söyler..''  diye başlayan şarkı.. Şarkıda geçen ironi yüklü ''huysuz ve tatlı kadın'' bölümü bu kez, siyah beyaz filmlerdeki romantik ve iç acıtıcı aşkların çok sevilen ama ulaşılamayan hafif nevrotik, fazlası ile gururlu, içten içe çok seven ama zaman zaman sevenini hırpalayan kadını  değil de, benim  büyük bir aşkla sevdiğim memleketimin iklimini çağrıştırdı.  Evet evet, bizim buraların iklimi aynen şarkıdaki kadın gibi, bir sert bir yumuşak. Ne zaman ne yapacağı  bilinmiyor.
Sevgiler, selamlar tüm dostlara.