Bir arkadaşım var; hem de esaslısından.. Hani denir ya ''yalnızca iyi gün dostu değil, gerçek dosttur'' diye. Bu söz onun için çok uygun.. Ne zaman anılarımız canlansa, iyi ve kötü günlerimizde yaşadığımız binbir paylaşım gelir gözümün önüne. Hangisini anlatayım, anlatmakla bitmez ki... Komik şoförlük maceralarımız, okula geç kalışlarımız, alışverişlerimizde yaşadığımız eğlenceli olaylar, mutlu günlerimiz, çok acı günlerimiz, çoğunlukla da komik olma kaygısı gütmeden doğal hali ve kıvrak zekası ile durum komedilerini aratmayan halleri.. Ama bir yönü var ki, şaşar kalırım. Bu güzel, bu şekerden yapılma kalbi olan arkadaşım öyle bir Doğrucu Davut'tur ki, romantizm falan etkilemez onu. ''Ah ne hoş bir ay var bu akşam'' desem ''Aman canım üzerindeki pörtlek göz gibi kraterleri bildiğim için bana hoş gelmiyor''
der.
Ya da bir gelinle damat görsek tesadüfen, benim gözlerim dolar, ''çok yakışmışlar, inşallah mutlu olurlar'' derim,
o:
-İnşallah öyle olur ama üç beş gün sonra didişmeye başlarlar.
der. Bu asla onun kötü niyetinden değildir ama romantizmle işi yoktur ve gerçekçidir.
Bir demet çiçek götürseniz, sevinir sevinmesine ama söylemeden de duramaz:
-Keşke koparılmasa bu çiçekler, dalında daha güzeller çünkü,
deyiverir.
Romantik bir slow müzik dinliyorsanız der ki,
-Şöyle hareketli bir şeyler dinleyelim de kendimize gelelim.. Ve hiç üşenmez şıkır şıkır oynar bile.. Onun enerjisi, yaşama bağlılığı bir başkadır.
Çocuklarımız birlikte büyüdü sayılır. Hem iş arkadaşım, hem de komşum diyebileceğim yakınlıkta oturduk yıllar boyu. Şimdi biraz uzağız. Şehir dışında gönlünce güzel bir eve aldı, emekliliğin tadını çıkarıyor canım arkadaşım. Bu yüzden ne anılarımız var... Bugün nedense hep gözümün önüne geliyor, çok özlemişim. İlk fırsatta arayıp görüşmem lazım.
Arkadaşımı anarken aklıma geldi bu romantizm konusu:)
Ama birazcık da olsun yaşamımızda , bunun ne zararı olabilir?
Romantik şarkılar dinlemenin, ayın ne kadar güzel olduğunu düşünerek seyretmenin, sonbahar yapraklarının harika renklerine hayran kalarak hafif çiseleyen yağmurda yürümenin, dün sokakta fotoğraf çekimleri yapılırken rastladığım gelin ve damadın ömür boyu mutlu olacağını düşünmenin nesi kötü olabilir? Ara sıra bunları yapmak yaşamın gerçeklerinden koparmıyor insanı.. Bana iyi geliyor doğrusu...
Bu resimler benim gibi(arasıra) romantizmden hoşlananlar için.
Romantik bir slow müzik dinliyorsanız der ki,
-Şöyle hareketli bir şeyler dinleyelim de kendimize gelelim.. Ve hiç üşenmez şıkır şıkır oynar bile.. Onun enerjisi, yaşama bağlılığı bir başkadır.
Çocuklarımız birlikte büyüdü sayılır. Hem iş arkadaşım, hem de komşum diyebileceğim yakınlıkta oturduk yıllar boyu. Şimdi biraz uzağız. Şehir dışında gönlünce güzel bir eve aldı, emekliliğin tadını çıkarıyor canım arkadaşım. Bu yüzden ne anılarımız var... Bugün nedense hep gözümün önüne geliyor, çok özlemişim. İlk fırsatta arayıp görüşmem lazım.
Arkadaşımı anarken aklıma geldi bu romantizm konusu:)
Ama birazcık da olsun yaşamımızda , bunun ne zararı olabilir?
Romantik şarkılar dinlemenin, ayın ne kadar güzel olduğunu düşünerek seyretmenin, sonbahar yapraklarının harika renklerine hayran kalarak hafif çiseleyen yağmurda yürümenin, dün sokakta fotoğraf çekimleri yapılırken rastladığım gelin ve damadın ömür boyu mutlu olacağını düşünmenin nesi kötü olabilir? Ara sıra bunları yapmak yaşamın gerçeklerinden koparmıyor insanı.. Bana iyi geliyor doğrusu...
Bu resimler benim gibi(arasıra) romantizmden hoşlananlar için.