Köyde Ortalama Bir Gün

Paylaş

Hemen her sabah altı  gibi uyanıp güne başlıyoruz. Taze orman havası alarak, kuş cıvıltıları ve portakal çiçeği kokuları ile, hiç değilse  sekize dek  uyumak harika olurdu  ancak benim için bir hayal.  Çünkü kızlarım  bahçede  sabırsızlıkla  kahvaltı bekliyorlar.

 Buraya gelince yeni Begonvilli Ev’de daha kalabalık bir aile olduk. Minik, Jane, Colette ve Biber’e, annesi saf kan bir kurt köpeği olan üç aylık Kuyruk  ve daha önce yuva aradığım, arkadaşımın  sokakta bulup özel bir barınağa yerleştirmek zorunda kaldığı çileli Badem de katıldı. Badem üç yaşında. Kuyruk ve Badem’e bahçede  bir alan ayırdık. Bu arada Minik dışındaki tüm  kuyruklu dostlarımız dişi. Bu yüzden onlara topluca ‘’kızlarım’’ diyorum.

Sabah karınlarını doyurduktan sonra önce Kuyruk’u sonra da Badem’i  yürüyüşe çıkarıyorum. Yakınımızdaki çam ormanının kıyısına kadar gidip orada  biraz eğitim çalışmaları yapıyoruz.

Kuyruk çok akıllı ve şimdiden bir çok sözcüğü ve komutu anlar oldu.  Badem  gün geçtikçe  daha uyumlu oluyor.  Ancak  çileli günlerin  izleri olan  bir tedirginliği ve agresifliği var. Eve dönünce  onları serbest kalabildikleri alana bırakıp  sularını tazeliyorum. Sonra  bizim kahvaltı faslımız ve öncelikli işim ekmek yapmak oluyor. Köyde fırın olmadığı için kendi ekmeğimizi  kendimiz yapıyoruz. Bu arada denemeyenler için ekmek yapma makinelerini tavsiye ederim. Hem dilediğimiz tarz  taze mis kokulu ekmeklerimiz oluyor, hem de yapılma koşullarını bildiğimiz için içimiz rahat.  Daha sonra  ev işleri ve bahçe bakımı, konuk ağırlama  gibi işler oluyor.

Bu balkonda keyifli okuma, çay- kahve saatlerimiz var. 

Sevgiler, selamlar Begonvilli Ev'den.

Bekleriz efendim:))