''Yerli malı, yurdun malı, her Türk onu kullanmalı!'' benzeri dizelerden oluşan şiirleri anımsayacaksınız.
12-18 Aralık günleri arasında, heyecanla, mutlulukla kutlanırdı. Daha sonra adı Tutum Yatırım ve Türk Malları Haftası olarak değiştirilmişti. Amaç yurdumun ürettiği eşsiz ürünlerin değerinin bilinmesi bilincini küçük yaşlarda aşılayabilmekti. Kendi emeğimizin karşılığını bularak değerlendirilmesi gerektiğini, ona buna muhtaç olmadan yaşamanın ancak böyle olabileceğini öğretmekti miniklere. Son zamanlarda kutlanmaz olmuş. Kutlansa bile anlamını yitirmiş.
Anneler tatlı bir telaşla hazırlık yapardı. ''Bizim çocuk Yerli Malı Haftası'nı kutlayacakmış'' diye bir koşu manava bakkala gidilirdi. Her zaman alınamayan muz, kestane bile alınır, mısırlar patlatılır, meyvesi ile, kuru yemişleri ile mis gibi anne kurabiyesi ile güzel bir paket hazırlanır ve ''arkadaşlarınla paylaş olur mu çocuğum!'' diye tembihler edilirdi. İlla yerli malı olsun diye titizlenmeye gerek yoktu zaten, her şey yüzde yüz kendi ürünümüzdü. Maksat bu düzeni sürdürebilmekti.. Sınıftaki kutlamada yenilir içilirken, yerli mallarımızın ve yerli üretimin sadece bu ürünlerden ibaret olmadığı açıklanır, fabrikalarımızdan, madenlerimizden söz edilirdi. Öz kaynaklarımızın titizlikle korunması gerektiği miniklere anlatılırdı. Bir de tutumlu ve çalışkan olma konusu vardı. Buna dair öyküler anlatılır, kıssadan hisseler çıkartılır, tutumlu olduğunu kanıtlamaya çalışan çocukların öyküleri ve örnek davranışları alkışlanırdı..
Son zamanlarda unutturulmaya çalışıldı ve bakın neler oldu: Rusya'dan buğday, Ukrayna'dan Mısır, İran'dan meyve, Fransa'dan arpa, Yunanistan'dan pamuk, Meksika'dan nohut alır olduk. Ta Amerikalardan fındık bile aldık. İspanya'dan, İtalya'dan bakla, ıspanak bakla geldi. Arjantin'den muz zaten hiç yadırganmaz oldu. Tarımda bunlar olurken sanayide, Çin'e, ABD'ye, Azerbaycan'a muhtaç olduk. İthal et rezaletlerini de unutmayalım. Enerjide bile dışarıya bağımlı hale geldik yıllardır. Ürünleri tek tek yazsam sayfa dolup taşacak. Oysa ki hepimiz biliyoruz ki, tüm bu ürünler ülkemizde yetişiyor, sanayi ürünleri ise üretiliyordu.
Peki neler oldu da Türk parasının Türk toprağında kalması engellendi? Haydi hep birlikte düşünelim bunu..
Degerlerimizi bir bir kaybediyoruz malesef :( Bu guzel aniyi hatirlattiginiz icin tesekkurler ..
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı olmuş. Yerli malı haftalarını çok iyi hatırlıyorum. Şimdilerde çiftçilerin ekim yapmamaları için alınan önlemler bile var. Çok derin ve utanç verici bir konu bu gerçekten. Nasıl bir vicdan yaşadığı ülkenin kaynaklarını kurutarak dışarıya mecbur bırakır...
YanıtlaSilYıllarca kaynaklar ya kurutuldu yada dışarıya peşkeş çekildi.
Dediğim gibi konu çok acı ne yazık ki...
Düşünmeye gerek yokki hiç bir şeyimize sahip çıkmayı beceremedik.. Hiç unutmuyorum Yerli malı haftasında her çocuk bir meyve olurdu onun resmini kartona yapar taç şekline getirir takardık ben nar olduğumu anımsıyorum.. hey gidi günler hey..
YanıtlaSilÇok güzel bir post olmuş,artık yerli malımız kalmasada okullarda kutlanması çok iyi en azından çocuklarımız birazda olsa bilinçlenir,gerçi yakında kalkar o kutlalamalarda.
YanıtlaSilMaalesef üreten kendi malıyla ayakta kalan ülkemiz kendi kaynaklarını bile kullanamaz olmuştur.Bir zamanlar yerli malı vardı,herkes onu kullanırdı....
YanıtlaSilÇok anlamlı bir yazı olmuş. Maalesef diğer ülkelere muhtaç hale geldik. GETİRİLDİK!!! Oysa memleketimde ne güzel kaynaklar var ah bir layıkıyla kullanmayı becerebilsek...
YanıtlaSilGeçtiğimiz günlerde bunun sohbetini yaptık bizde.
YanıtlaSilMaalesef çocuklara yerli malı diye sunacağım sayılı şey kaldı.
Bizler hem ders hem görsel olarak işlerdik bunu,biliyormusunuz şimdi okullarda veliler sanki o gün hanımlar günü varmış gibi kekler börekler dolmalar kırla gidiyor aslında yeni de değil benim oğluşların orta okul zamanlarında başladı özellikle de ilköğretimlerde yaşanıyor.
Çocuklara sorulsa bu gün nasıl kutlanır diye verecekleri cevap bizlerin çocukluğundakinden çok farklı olacak eminim:(((
Hala tutunup ayağa kalkabileceğimiz kaynaklar elimizde kaldı mı acaba :(((
Çocukken en sevdiğim günlerden biriydi yerli malı haftasını kutladığımız günler, şimdi bu yazıyı okuyunca aklıma geldiğine göre ben dahil herkese iyi unutturulmuş...
YanıtlaSil