Sonbahara Çeyrek Kala Pembeli Çay Saati

Paylaş

Sonbaharın renklerine, kokularına kavuşmamıza az kaldı. Sevgili ormanımın fundalıklarındaki sonbahara özgü turuncuları, sarıları, çam kokulu rüzgarların tatlı tatlı esmesini çok özledim.

Sonbaharda açan mis gibi kokulu orman sarmaşığının açmasına bir kaç hafta var. Bu arada sevimli mantarlar da başını çıkaracak toprak altından. Yakında  sonbahar renkleri  basacak her yanı ve tabii ki bu sayfaları..

Şu günlerde ne yaz, ne sonbahar diyebileceğimiz, o  zorlayıcı zamanlardayız. Sıcak ve nem  sürerken, aniden çıkan rüzgar tozu dumana katıyor. Bahçenin pek keyfi yok. Güller dağınık ve küçük açmakta. Begonviller bir türlü coşamadı ama Begonvilli Ev'de renkler eksik olmamalı..

Çay masamızı pembelerle renklendirmek istedim.

Bu demlik  kılıfları neşeli ve çok şirin. Bir kaç yıl önce pek çok dikmiştim. Denediğim her  renk ve desen beni ayrı  mutlu etmişti. ''Aaa, bak bu da çok hoş oldu!'' diye sevinerek.. Daha sonra  beğenen eşe dosta  hediye ettiğim için bende bir tane bile kalmadığını gördüm. Nasıl olsa dikerim diye önemsemedim ama araya ellerimle ilgili rahatsızlıklar  silsilesi girince, kaldı gitti.

Geçen gün  dikiş  sepetimi gözden geçirirken  önceden diktiğim pembe  demlik kılıfından kalan  kumaş  parçasını buldum. Yeterli miktarda olduğunu görünce  hadi  bir tane dikeyim dedim. Eski el becerimi kaybetmiş olsam da diktim.

Nasıl diktiğimi merak edenler için (tık)

Pembe yabani karanfiller  orman yolunda açmışlar. Geçen yıl daha çoktu bunlardan. Keçiler ve  çöpler yüzünden azalmaktalar ne yazık ki..Tohumlarını alıp yok olmalarına izin vermemeli.

Petunyalar, geçtiğimiz kış tohumlarını ekip  yetiştirdiklerimden..

 Bu da çayı cam bardakta içmekten keyif duyan eş için. Afiyetler olsun  canım:))

Bu günlük bizden bu kadar. Tüm dostlara selamlar..