''Kentin göbeğinden buralara gelince neler oldu bir bilseniz sevgili dostlar.. Olabildiğince doğayla iç içe olmak, kuşunu, çiçeğini, börtüsünü böceğini yaşamımızın bir parçası yapmak aklıma gelirdi de, küçük bir ormanın benim için bir doğa okulu olacağı aklıma gelmezdi.'' demişim yıllar önce yine bu sayfalarda.. 2014'de böyle başlayıp ormanı, çiçeği, böceği anlatmışım, fotoğraflarla. Merak eden belki göz atmak ister diye:https://begonvilliev.blogspot.com/search?q=sevgili+orman%C4%B1m
Hala düşüncelerim, duygularım aynı. Deneyimlerime tavuk besleme, mutfakta iyiden iyiye doğal ürünlere yönelme gibi görünürde ufak tefek, aslında oldukça önemli süreçler ekledim.
Son günlerde ise hiç aklımda olmayan bir hobi edindim. Mantar avcısı olma yolunda emin adımlarla ilerliyorum. İşte objektifimden çevremdeki bir kaç tür:
Bunların bazıları zehirli türler.
Bu mantarımız, çok sevilen, çok toplanan Kanlıca, Çintar, Melki gibi adlarla bilinen zehirsiz bir mantar. Lactarius Salmonicolor, Lactarius Deliciosus ve Lactarius Deterrimus olan üç türü bulunuyormuş. Her üçü de yenilebilen lezzetli ve güvenli mantarlar olduğu için buralarda yetişen hangisi? diye merak etmeye gerek yok. Burada adeta talan ediliyor. Bence yakın zamanlarda aşırı toplanmakdan kaybolabilir.
Önemli not: Mantar tanısı asla fotoğraftan yapılmaz. Çok iyi bilen birilerine onaylatmadan kesinlikle yenmemeli.
Bu da Kanlıca'nın benzeri Sarı Damla Mantarı. Kimilerine göre çok zehirli, kimilerine göre de öldürmese de çektirir. Uzak durulması gerekiyor.
Bugün görüntülediğim Puf Mantarı. (Lycoperdon Perlatum) Tanıyanlar ''zararsız ama lezzeti iyi değil'' diyorlar.
İste bu çok tehlikeli!! Amanita Pantherina Mantarı Çamlıkta tek birey olarak gördüm. Fotoğrafı bugün çektim. Üyesi olduğum grubun yöneticisi ve moderatörleri de zehirli olduğunu onayladılar. ''Öldürmese de süründürür'' ifadesini kullandılar. Kesinlikle uzak durulmalı.
Söbelen ya da Pösteki Mantarı(Coprinus Comatus) Yol kenarlarında rastladım. Genç bireyler tüylü bir yumurtaya benziyor. Temiz yerlerde bulunursa çok tazeleri yenilebilirmiş. Ben yemedim.. Siz de emin olmadan toplamayın.
Yıllardır köpek kızlarımın yürüyüş ve egzersiz gereksinmeleri için kırlarda, ormanda, dere boylarında yürürüm. Bol bol fotoğraf çeker, bitkileri tanımaya çalışırım. Çevremdeki pek çok bitki hakkında epeyce araştırma yapmışlığım vardır. Mantar konusu apayrı bir dal. Çünkü mantarlar bitki değil. Klorofilleri yok, Bitkiler gibi kendi besinlerini hazırlayamıyorlar. Burada yılın belli zamanlarında bozuk çam ormanında mantar toplayıcılarını görürüm. Ben de doğa yürüyüşlerimde gördüğüm çeşit çeşit mantarların önce görsellikleri ile ilgilendim. Bol bol fotoğraflarını çektim. Bunları sosyal ağlarda ve fotoğrafçılık sayfalarında paylaşınca ''sakın yeme, o zehirli!!'' feryatları ile karşılaştım. Oysa o günlerde besin olarak tüketmek aklımın ucundan geçmiyordu. Derken toplayıcıların ellerindeki mantarları inceledim, makro fotoğraflarını çektim. Sözü uzatmayayım, yaşadığım yerde yüzde yüz güvenli olan bir kaç tür olduğunu öğrendim. Tabii ki yine de yemedik. Uzunca bir süre bunların benzerleri var mı? Kesin ayırt etme kriterleri nedir? sorularının yanıtlarını bulmak için araştırdım. Sonuç; şu an çevremde ulaşabileceğim dört tane güvenli mantar türü olduğunu öğrendim.. Bunların kesin tanı kriterlerini çok iyi biliyorum. Dün ve bugün iki türün tadına baktık. Gerçekten lezzetliler. Ne yazık ki türlerden ikisi aşırı toplama nedeni ile tehdit altında. Emin olun çevre köylerden ve mahallelerden gelen insanlarca tüm orman ve fundalık alanlar talan ediliyor. İhtiyaçları dışında satmak amaçlı toplayanlarda hiç yarını düşünme, türleri koruma kaygısı yok. Zaten ormancığımız beş yıldır epeyce küçüldü. İnşaatlaşma ormanın içlerine dek yayılmakta.. Şimdiye dek görmedim ama umarım doğanın bize verdiği armağanların değeri bilinir. Sağlıcakla kalın dostlar.
