2 Mayıs 2013 Perşembe

Bahar Temizliği


  • Bir dost Facebook sayfasında paylaşmış. 
    Çok hüzünlü  bir anımda okudum. Bir başka türlü içim burkuldu. Bizi yavaşlatan, yoran, üzen ne çok  yükümüz varmış meğer, kurtulmamız gereken....


    ''Yazmayan kalemleri.
    Sayfası bitmiş defterleri.
    Kulpu kırık fincanları.
    ‘Zayıflayınca giyerim’ kotunu.
    Son 5 aydır giymediğiniz kıyafetleri.
    ... Arka balkona tıkıştırdığınız, bir gün yüzünü yenilerim pırıl pırıl olur dediğiniz o sandalyeyi.
    Dibi kararmış tencereyi.
    Taşındığınız hangi evden kaldığı, hangi kapıyı açtığı artık meçhul olan o anahtarları.
    Sırf genç ve güzel çıkmışsınız diye yanınızda o hiç sevmediğiniz tiple poz verdiğiniz fotoğrafı.
    Çekmecenin dibindeki müzik kasetlerini (kaset mi kaldı allah aşkına)
    Atın.
    Ohh bir ferahlayın bakalım. Tamam mı?
    Şimdi ihtimalleri atın.
    ‘Olacaktı, son anda olmadı’ları atın, olmamış işte.
    Takılıp kaldığınız o günü.
    Düşünüp durduğunuz o lafı.
    Atın.
    Küstüğünüz için uzun zamandır görmediklerinizin aklınızda kalan son görüntüsünü.
    Alındıklarınızın, gücendiklerinizin hiç umurunda olmayan o ‘olayı’
    Atın.
    O hiç beceremediğiniz yemeğin tarifini
    Kestiğiniz eski gazete küpürünü
    İçinizi kemiren o ukteyi
    Atın.
    Zamanı gelince yiyeceğiniz soğuk intikam yemeğini de dökün.
    Soğuk yemeğin hiç tadı olmaz, dışarıdan bir döner söyleyin daha iyi.
    Buzdolabının üzerindeki diyet listesini (faturaların altında duruyor)
    Depodaki koşu bandını.
    Atın.
    Cevabı olmayan soruları
    Kaçırdığınız fırsatları
    Atıldığınız işleri
    Beceremediğiniz ilişkileri
    Kişisel gelişim kitaplarını
    Atın.
    Arkanızdan konuşanları.
    Önünüzü kapayanları.
    Alamadığınız terfiyi
    Oturamadığınız evi
    ‘Şimdiki aklım olsa’ları
    Aldığınız en kötü karneyi.
    Hatta en iyi karneyi.
    Çalışmayan saatleri.
    İşe yaramayan fikirleri.
    Kaçan trenleri.
    Zamansız yaşlandıran dertleri.
    ‘O gün’ olanları.
    Halının altına süpürdüklerinizi.
    Dolabın dibine iteklediklerinizi.
    Atın.
    Bakın, ne güzel güneş çıktı.

    Banu Kiremitçi Bozkurt


    Bu arada; sevgili can yoldaşım, bacıcığım, Naciş'im, sen de o güzel yüreğini  yıpratan yüklerinden kurtul ve bir an önce sağlığına kavuş. Seni çook seviyorum canım arkadaşım. Dualarım seninle. 

14 yorum:

  1. Begonvil ne çok şey buldum kendimde ve çevremdekilerde bu yazının içindekilerden .. bende yayınlamak isterim izniniz olursa..Giysilerin icabına bakarımda da ya diğerlerii ?sana ve yazarına kocaman sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İzin ne demek, mutlu olurum:)

      Evet, çok haklısın sevgili Şükran, Eşya, giysi ıvır zıvır daha kolay atılabilir de ya diğerleri...

      Sil
  2. Çok beyendim bir bahar temizliği benimde yapmam lazım...((

    YanıtlaSil
  3. Gerçekten bayıldım ben bu yazıya çok doğru denmiş, ben aslında atmak konusunda çok iyiyimdir, eşyalar, bende artık değeri olmayan ıvır zıvırlar ama gel gelelim atamadıklarım var ki keşke onları da bu bahar temizlesemde kurtulsam :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah o atamadıklarımız.. Umarım o gücü bulur ve kurtuluruz bu yüklerden.

      Sil
  4. Oh geçmişi tamamıyla sildik ve yeni bir yaşama başladık.Başarabilenleri gönülden kutluyorum.zaman zaman bende bunların bazılarını başarabiliyorum ama hepsini silmeyi hiç bir zaman başaramadım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazılarını başarabilmek çok umut verici. Silemediklerimiz de yük olmaktan çıkıp canımızı yakmasın yeter. Ders alınası anılar olarak kalsalar keşke..

      Sil
  5. Güzel yazılmış bir yazı herkes hayatında bir gün o ana geliyor. Ben sanırım 2 yıl önce bunu yaptım ve çok çok rahatlatıcı olduğunu söyleyebilirim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mutlu oldum sizin adınıza. Yeniden biriktirilmemesi dileği ile..

      Sil
  6. Atıyorum atıyorum bir türlü bitmiyor. Evliliğimin ilk yıllarındaki evimin sadeliğini özlüyorum. Okurken evdeki fazlalıklar gözümün önünden geçti fakat bazılarından vazgeçemiyorum. Unutamadığım alındığım içime atılan sözler geldi aklıma...Kimbilir ne zaman kurtulurum hepsinde...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sanırım bazı eşyalarla duygusal bağ kuruyoruz. Aslında eşyanın kendisi değil de onunla ilgili anıları atmış gibi hissettiğimiz için atamıyoruz. Umarım kurtulursunuz.

      Sil
  7. Sizi hüzünlendiren meseleyi öğrenmiş olmanın rahatlığıyla içimde güneş açtı zaten. Dilerim o güneş; can arkadaşınızın da içinde açar...

    Ben de içimdeki güneşin ışıklarını size ve ona atıyorum bu vesile....

    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim Nurdan Hanım'cığım. Az önce sesini duydum arkadaşımın. Neredeyse ben onu değil de o beni teselli eder hale geldik. O kadar üzgün ve moralsizim yani. Dualarınızı eksik etmeyin bu melek kalpli arkadaşım için.

      Sil

Beğeni ve görüşleriniz benim için çok değerli. Yürekten teşekkürler.