Sağırdere, Fakir Baykurt romanlarından sonra okuduğum, kurgusuna ve diline hayran kaldığım gerçekçi bir pastoral roman. Büyük usta Kemal Tahir bu yapıtında yoksul Anadolu köylüsünün köy kent ikilemini, sosyal ve duygusal yaşamını olanca sadeliği ve özdenliği ile anlatıyor.
Mustafa'nın köyde başlayıp, kentte ekmek parası kazanma ve kendini kanıtlama çabalarını, sonra da tekrar köye dönüşünü anlatırken okuru da o yoksul dünyanın içine çekiyor. Mustafa'nın çocuksu aşkı da romanın duygusal dokusunu aktarıyor. Romanın diğer kişileri ise oldukça tanıdık insanlar. Bu kişilerin karakter özellikleri, zaafları, içtenlikleri ve kendilerini sorgulamaları ile psikolojik boyut kazanıyor Sağırdere. İlerledikçe feodal dünyanın acımasızlığı ile yüzleşirken buluyorsunuz kendinizi. Öte yandan bunları hissederken dilin sadeliği ve insan kişiliklerinin ustaca anlatımı sizi alıp oralara götürüyor. Kişiler, olaylar ve durumlar yaşamın ta kendisi olarak sarıyor sizi.
Kısacası yazarın ceza evi yıllarında, yabancı romancıların etkilerinden uzak, duru bir dille yazılan bu öz be öz Türk romanını mutlaka okuyun diyorum.
Keyifli okumalar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Beğeni ve görüşleriniz benim için çok değerli. Yürekten teşekkürler.