Henüz Maviş'in yavrularını göremedim. Çünkü daha beş günlükler ve fotoğrafta sol üst köşede görünen platformun altındalar. Her sabah ve akşam üzeri mama götürünce sesleniyorum; ''Maviş, güzel kızım, mama getirdim sana''diye.. Gelip mamasını yiyor, suyunu içip yine yavrularının yanına gidiyor. Bu sabah seslerini duydum, incecik sesleri ile vıyaklamaları duyuluyordu. Umarım sonları hayırlı olur.
Maviş’in Hüzünlü Öyküsü Burada
mavi, sahibi öldüğü için ortada kalan köpekti sanırım..inşallah yavrular güzel yuvalar bulur,bahtları açık olsun..
YanıtlaSilkimbilir nasıl tatlılardır onlar:)heralde onları da görürüz ileriki günlerde:)
Evet, Maviş sahibi ölünce ortada kalmıştı. Parkımızdaki lunaparkta doğum yaptı. Yavruları biraz büyüyünce sahiplendirmeye çalışacağız. Güzel dilekleriniz için teşekkürler.
YanıtlaSilEminim sizi her gun dort gozle bekliyordur.Kiyamam ben ona.Ne mutlu size.Yaptiginiz herkese nasip olmaz davranislar.Hele de su zamanda.
YanıtlaSilDilegim en kisa zamanda sicacik yuvalara kavussunlar.
Sevgilerimle..
Ben de ufak bi ödülünüz var :) Alırsanız sevinirim :)
YanıtlaSilhttp://mavisonsuzlugum.blogspot.com/2010/03/ilk-odul-yaratc-blogger-odulu.html
mavişe de yavrularına da inşallah güzel bir yuva bulunur.bahçeli evi olan biri hepsini sahiplense keşke.
YanıtlaSilBakışları çok hüzünlü,inşallah güzel bir yuva bulunur.Size gösterdiğiniz ilgi için teşekkur ederim.Sevgiler.Aida
YanıtlaSilAh kuzucuklarım beniim. Nasıl güzellerdir onlar şimdi. Maviş çok güzel bir anne olmuş :)
YanıtlaSilay tatlım benim,çekmişsiniz remini,yavrularıda görebilseydik.Allahım inşallah bir yuva bulunur onlara..
YanıtlaSilsevgiler