9 Nisan 2016 Cumartesi

Bu Köpeği Tanıyor musunuz Tuğba Hanım?


Sorabilmeyi çok isterdim! Bu köpeği tanıyor musunuz Tuğba Hanım?


Bu sabah köpeğimle ormana doğru yürüyüş yapıyorduk.  Fotoğrafta gördüğünüz terier cinsi köpekle karşılaştık.  Köpeğin hali  içler acısı diye nitelendirilebilir. Tasmasız, rengi kirden toprak rengine dönüşmüş, tüyleri yumak yumak olmuş, perişan durumda bir hayvancık.  Ben bu görüntülere dayanamam.  Belli ki terk edilmiş bir hayvan diye düşündüm.  Öylece  durmuş bize bakıyordu. Yanımdaki  kendi köpeğim Badem biraz agressif olduğundan ne yapacağımı bilemedim.  Bir koşu  eve dönüp Badem’i bıraktım, yanıma yiyecek, su ve  tasma alıp tekrar koşa koşa orman yoluna gittim. Bir yandan da  hala oralarda olması için  dua ediyorum. . Fazla uzaklaşmamış, onu buldum. Mamayı ve suyu bırakıp biraz geriye çekildim. Terieri olanlar bilir; (benim köpeklerimden biri de terierdir)  onların bir bakışı vardır. Başlarını yana doğru eğip sizin ne dediğinizi anlamaya çalışırlar. Bu da öyle yaptı ve beni kalbimden vurdu.  Sonra mamayı yemeye başladı. Ben biraz uzaktan izlerken veterinerimi aradım.  Durumu anlattım.  Köpeği eve kadar götürmeyi başarabilirsem gelip traşını, gerekli aşılarını yapmasını rica ettim. Sonra da yuva arayışına gireriz dedim. Muhtemelen  bu hayvancık  bana kalır diye de kaygılandım.  Çünkü evde üç köpek, iki kedi var.  Sağlık durumum da pek iyi değil.. Sağ olsun ”siz eve gidince haber verin, gelirim” dedi.  Bu arada, bilmeyenler için  belirteyim, ben bir köyde yaşıyorum. Veteriner  oldukça uzak.  Ne yazık ki tasmayı  takmayı başaramadım. Köpek korktu ve uzaklaştı.. Üzülerek eve döndüm. İki saat sonra  içime sinmedi, kendi terier cinsi köpeğim  Minik’i de alıp tekrar oraya giderken daha da yakınımıza geldiğini gördüm. Uzaktan sevdim ve Minik’le beni takip etmesi için teşvik ettim. Bahçe kapısına kadar  bizi izledi. Neredeyse başarıyorduk ama bizim  Kurt Kız ve Badem kendi  bölümlerinden havlayıp köpekçiği korkuttular. Tekrar kaçtı. Buraya kadar beni oldukça üzen bu öykü sonra daha da ilginç hale geldi. Ben  köpeği belki ürkütmeden alabilirim diye yola çıktım, köyün  genç kızlarından bir grupla karşılaştım. Köpeği  gördüler, benim yardım amaçlı izlediğimi anlayınca, o köpeği tanıdıklarını söylediler. ”Hep gelir buralara, aç aç gezer yollarda” dediler.Köpeğin  kime ait olduğunu duyunca  şaşırdım ve çok üzüldüm. Eğer doğru ise bizim köye  bir kaç kilometre uzaklıkta bulunan bir çiftliği  olan,  kırk yılda bir oraya gelen Tuğba Özay’ın köpeğiymiş. Getirip çiftliğine bırakmış ve muhtemelen  hayvanın bu  durumda olduğunu bilmiyor.  Ne diyeyim; hiç mi aklına gelmez, hiç mi merak etmez.  Emanet ettiği  insanlar nasıl bir vicdana sahip ki hayvan bu halde? Peki   sorumlu bir veterineri yok mu? Ben üç kuruşluk emekli maaşımla sorumluluğunu aldığım hayvanların her türlü veteriner hizmeti almasını sağlıyorum.  Ne aşılarını, ne sağlık kontrollerini ihmal etmiyorum. Çağırdığım zaman köye  gelen bir veterinerimiz var. Bu köpek ve varsa o çiftlikteki diğer hayvanlar kim bilir  hangi koşullardalar. Yapmayın, etmeyin, bakamayacağınız hayvanların günahına girmeyin…

8 yorum:

  1. ah canım benim kıyamam
    Muhtemelen Tuba özay'da evdeki görevlilere emanet etmiştir, gidip konuşmakta fayda var görevlilerle yazık çocuğa

    YanıtlaSil
  2. Ay yazınızı okurken sinirden titredim. Can taşıyan tüm varlıklar merhameti ve şefkati hak eder. Bu küçümen can da öyle tabi ki. Sorumsuzluğun, merhametsizliğin dik alası, ne diyeyim. Küçümen için çok üzüldüm. İnşallah en kısa zamanda merhametli ellere geçer. :(((

    YanıtlaSil
  3. İnsanlar nasıl bu kadar duyarsız ve acımasız olabiliyor,bir anlayabilsem...Ağzı var dili yok bu hayvancıkların. Sizi de tebrik ve takdir ddiyorum. Yüreğinize sağlık.

    YanıtlaSil
  4. :((( kıyamam çok üzüldüm, facebook sayfasına bu linki bırakacaktım ama izninizi almadan yapmayayım dedim oradan gördüğüm kadariyle survivor da yarışıyormuş sanırım neden bakabilecek birilerine emanet etmezler ki:(((

    YanıtlaSil
  5. Öyle ya köpek oyuncaktır , oyna oyna ; sıkılınca sal sokağa gitsin !!!!

    YanıtlaSil
  6. Çok üzüldüm:(( onun da bir can olduğu nasıl unutulur ki. Sorumluluk alamayacaksan köpek sahibi de olmayacaksin. Çok sinirlendim ve çok üzüldüm, ne yazık ki bu durumda olan ne canlar var...

    YanıtlaSil
  7. Çok yazık... Zavallı hayvancık. Bizim buradaki parkta da başıboş bırakılmış çok köpek var. Sürü halinde dolaşıyorlar ve biraz da agresifler. İnsan yaklaşmaya korkuyor gerçekten. Özellikle çocukların isteklerine kıyamayıp, alıp da bakamayınca sokağa bırakıveriyorlar. Bir hayvana sahiplik yapmanın sorumluluğunu enine boyuna düşünmek, hayvan sahipleriyle fikir alışverişinde bulunmadan hayvan almamak gerek diye düşünüyorum. Ben de hem kedileri, hem köpekleri çok severim. Kızım da çok istiyor. Ama şu anda böyle bir sorumluluğu alabilecek durumda değilim. Bu nedenle komşumun Golden cinsi köpeğini severek avunuyoruz. Ha insan, ha hayvan, bence hiçbir farkı yok. Olmadı, yapamadık, hadi sokağa atalım demek vicdansızlıktır. Sevgiler...

    YanıtlaSil
  8. merak edecek kadar vicdan sahibi olan insan zaten terk edip gitmez.
    oysa ki bir şampuanı fiyatına karnı doyar bu köpekciğin.
    çok kızdım çok!!

    YanıtlaSil

Beğeni ve görüşleriniz benim için çok değerli. Yürekten teşekkürler.