11 Kasım 2010 Perşembe

Güçlü Ol Ey Kalbim !


Güçlü ol ey  kalbim, güçlü ol!

Yıllar boyu nelere dayanmadın ki...

Artık  genç değilsin,

''Hepsi bizim için, hepsi  insanlar  için'' dedin  demesine de, az  çekmedin  hani...

Hastalık, yoksulluk ya  da yaşam kavgası  değil, en  çok   haksızlıklar acıttı  seni. Oysa  hepsinden  epeyce  düştü  payına;  düşsün  bundan  ne  çıkar? Çok  daha  fazlasını  yaşayan  yürekler  var.. İnsanların bencilliği, acımasızlığı, duyarsızlığı daha  çok  yaktı içini..

Yine de;
 Güçlü ol ey kalbim !

Biliyorum, çifte standartlı sevgiler üzdü seni. Hak edene değil de, etmeyene fazlası ile verilen  değer  şaşırttı  ve incitti..Zor  zamanlarında yapayalnız olduğunu  görmek yıprattı. Hep içinde sakladın  kırgınlığını, göz yaşların içine aktı.. Yine  de elinden  geleni yapmaktan  kaçınmadın  yaşam  kavgasında. Onurunla,  inancınla çabaladın.

Güçlü ol ey  kalbim, güçlü ol !

Hep  iyilikler  güzellikler diledin herkes  için  ama  gördün  ki,  başkaları için bunu  isteyen  pek  fazla  insan  yok çevrende. Bencillik, nankörlük  ve değer bilmezlik normal  insan  vasıfları  gibi  algılanır, karşılık  beklemeden  özveride  bulunmak aptallık sayılır olmuş. İşini iyi  ve doğru yapmak bile az  rastlanılan bir özellik   ne  yazık ki.. Uyanıklar,  fırsatçılar, adam kullananlar iyi  yerlerde.. Kısacası  bu  dünya, senin inandığın değerlerin,  iyilerin  ve  doğruların dünyası  değil.. Tanıdığın,  sevdiğin  bir  kaç  iyi  insan  hep  istismar  edilmekte,  hep yıpratılmakta..

Yine de  üzülme, o  bir  kaç  iyi ve dürüst  insan  ve sen doğru  olanı  yaptınız, yapıyorsunuz..

Güçlü  ol  ey  kalbim !

Tertemiz olması  gereken  dünyayı  kirletip anı  yaşayan, yarını, çocukları bile  düşünmeden, yok  eden, tahribeden, doğanın  dengesini  bozan bir  canlı  türünün  mensubu olduğun  için acı  çekiyor,  suçluluk  duyuyorsun.. Ama  böyle hissetmen hiç  bir  şeyi  düzeltmiyor, kaybedilenleri  geri  getirmiyor.

İşte  bunun  için diyorum ki;

güçlü  ol ey kalbim, güçlü ol ! Savaşa devam !

Sen, ezen,  yok edenden, kirleten, tahribeden, doğanın dengesini  bozanlardan  değil, değer bilen, onaran, üreten, paylaşan  ol  yine..Belki  birilerine örnek  olursun..

Elbette  yalnız  sen  değilsin üzülen, kırılan,  incinen.. Dünyanın  her  yerinde,  bir  yerlerde  nice  kalpler, insan olmanın  onurunu, sorumluluğunu duyarak,  iyilik  ve güzellikler için, var  olma ve yaşatma çabası  için çarpıyorlar
ve  tüm  bu  yüreklere  seslenmek  istiyorum;
güçlü  olun !  Güçlü  olmalıyız, dayanmalı  ve  insan  olmanın  sorumluluklarını  taşımalıyız..Hep  birlikte ve  inançla, sevgiyle....

14 yorum:

  1. Yalnız değilsin Begonvil'cim.
    Bu yorumu yayınlayasın diye değil, göresin diye yazıyorum.
    Savaşta yalnız değilsin.
    Bak şu adrese, izle şunları;

    http://yavrusu.blogspot.com/2010/11/seylerin-hikayesi-story-of-stuff-turkce.html

    Biz milyonlarız, üreteniz, düzelteniz, koruyanız.
    Dünyanın her yerindeyiz ve hep olacağız.
    Güçlülük bizim hamurumuzda var, olmalı :)
    Sevgiyle kucaklıyorum seni.

    YanıtlaSil
  2. ben sizi gerçekten seviyorumm !!

    YanıtlaSil
  3. Harikasınız :) Akşam akşam ne iyi geldi bu yazı bir bilseniz...

    YanıtlaSil
  4. Güçlü olmanın en önemli kaynağı yüreğimizdir.Yüreğimiz bize,yaşamı sevdirir,sevmeyi sevdirir.Yazınız çok içten ve anlamlı olmuş,motive ediyor insanı...
    Teşekkürler.

    YanıtlaSil
  5. çok güzel bir yazı :)
    en kötüsü haksızlığa uğramak haksızlık karşısında güçlü olmak...

    YanıtlaSil
  6. zor zamanlarda yapayanlız olduğu, insanın canını çok acıtıyor ...ama yinede güçlü olmalıyız ..her sabah haberleri izledikten sonra gelecek için büyük bir umutsuzluğa kapılıyorum ..sonra her şeye rağmen yaşamak güzel deyip yeniden başlıyorum ..güzel yaşamak dileğiyle ..

    YanıtlaSil
  7. Yazınızı okurken çok etkilendim yüreğinize sağlık... Ziyareti iadeye haldim harika bi blogunuz var tanıştığımıza çok memnun oldum sizi izlemeye aldım daha çok görüşmek için... Bu arada benimde bi şiir kitabım var adı Çırpınış yüreğimin sözleridir şimdiyse yemeklerim:)) sevgiyle kalın...

    YanıtlaSil
  8. Hani eskilerin dediği gibi"hislerime tercuman olmuşsun".Bazen ben de artık bu dünyanın yaşamak için bana ait olmadığını düşünüyorum.Üstelik bu acımasızlık, vicdansızlık, hayırsızlık değersizlik ve daha ne vaesa salgın hastalık gibi yayılıyor.İnsanlar vicdanlarını, onurlarını, ilkelerini nasıl da ucuza satıyorlar meta denen şeytan icadına.Bu kadar kirlilik içinde vicdanlı, onurlu ilkeli, sevgi dolu kalabilmek ise gittikçe zorlaşıyor.Ama hep bir umut ışığı oluyor arada.Sen gibi.O oldukça ben de korkmuyorum.Benden birileri de var diyorum.Biz bize yeteriz be Begonvilciğim

    YanıtlaSil
  9. Canım Ella, öyle güzel söylemişsin ki, yalnız kendime saklayamadım. Ben de seni sevgi ile kucaklıyorum..

    Canım MODAVESAİRE, ya ben, nasıl seviyorum sizleri.. Tüm acımasızlıklara sizin gibi insanların varlığını düşünerek katlanabiliyorum.

    Sevgili Kiraz Çekirdeği, her duyarlı insan aynı cam kırıklarını hissediyor yüreğinde, öyle değil mi? Birbirimize yüreğimizi açtığımız sürece daha güçlü olacağımızı biliyorum.

    Sayın agzıbozuk düsmanı, sizin de ne kadar duyarlı bir insan olduğunuzu biliyorum. Zarif yorumunuz için teşekkürler..

    Canım Yeşim'im, güzel yüreğin yine hüzünlendi, biliyorum. Yine de güçlü bir kız olduğunu da biliyorum.

    Sevgili kelebeğim, sabah haberleri gerçekten çok iç acıtıcı olaylarla ve durumlarla dolu..Yine de umutsuz olmamaya çalışmalıyız. Dediğim gibi bir yerlerde yüreği sevgi dolu iyi insanlar da var.

    Banu Hanım, sayfama hoşgeldiniz. Şiir kitabınız için sizi kutluyorum. Çok severim şiiri..Size de sevgiler gönderiyorum Antalya'dan.

    Canım Defne, blog dünyasında tanıdığım özel inssanlardan biri de sensin. İyi ki tanıdım sizleri.. Sevgiler, selamlar..

    YanıtlaSil
  10. Yazınız çok etkileyici, keşke daha çok insan okuyabilse.

    YanıtlaSil
  11. Çok teşekkür ederim Kadir Bey. Antalya'dan, selamlar gönderiyor, iyilikler güzellikler diliyorum.

    YanıtlaSil
  12. çok güzel insana huzur veren ve motive eden bir yazı olmuş... teşekkürler.

    YanıtlaSil
  13. Zarif yorumunuz için ben teşekkür ederim minimalist.

    YanıtlaSil
  14. ne güzel yazmış,ne güzel ne içten anlatmışsınız olanı biteni..yalnız değilsiniz..savaşsa eğer hepbirlikte savaşırız..inanın o kadar duygulandım ki..bazen ben de diyorum ki sokağa çıktığım da neden bu insanların hep yüzleri asık..hep mi böyleydi..hiç sanmıyorum..gülen gözleri özledim..sevgilerimi ve saygılarımı gönderiyorum size..yüreğinize sağlık..

    YanıtlaSil

Beğeni ve görüşleriniz benim için çok değerli. Yürekten teşekkürler.