Ah, sonbahar! Nasıl da çabucak gelip geçiverdin...
Uzun ve sıcak yaz günleri boyunca özlenmiştin.. Duygulu ama zaman zaman hırçınlaşan bir kadına benzetirim seni. Gün batımı saçlarında hüzün vardır çoğu kez. Belki de ondandır şairlere pastoral, romantik şiirler yazdırman. Belki de ondandır içli aşk şarkılarına konu olman.Yüzyıllardır ressamların tuvallerinde yer alman. Gün doğumu ve gün batımı en çok sana yakışır. Her yeni günün, sürprizlerle doludur. Bazen gülen bir yüz olursun, bazen de asık suratınla ve yaprakların rengi ile bütünleşen büyüleyici güzelliğinle ince bir hüzün olursun. Her geçiş gibi biraz uyarıcı, biraz korkutucu anların vardır. Solgun yüzün ironik öyküler anlatır dinleyene. Kırılgan zamanlarınla, imgelerle bezeli bir şiir gibi güzelliğinle yaşanılası bir mevsimsin sonbahar.
Yeşilden sarıya, sarıdan, kahverengiye ve kızıla , enfes dönüşümler sendedir sonbahar.
Bahçemdeki renklerinden de gözlerimi alamam..
merhaba...sevgiler :)
YanıtlaSilBizden de sevgiler, selamlar..
Sil