Bizim buralara bahar geldi. Köpek kızlarla yürüyüşlerimiz daha düzenli, daha keyifli artık.
Yabani armut ağacı çiçek açınca, sevgili vadimi daha da güzelleştirdi.
Ezenterelerin son günleri..
Bahçede başka güzellikler açmakta. Nektarin ağacımız pembelere büründü.
Bodrum papatyaları erkencilerden biri.
Ceylan gözleri de öyle.
Kır çiçekleri çay sofralarımızı süslüyor.
Bahar geldi, ne güzel... Fotoğraflarınız da öyle:) İçim açıldı.
YanıtlaSilÇok teşekkürler. Sevgiler, selamlar.
SilGörseller bitmese istedim :)
YanıtlaSilTeşekkürler.. Bir gün yolunuz buralara düşer belki:)
SilBahar sen ne güzelsin 🌸🐱
YanıtlaSilSevgili komşum blogspota akıllı telefonla yazamayınca wordprestte aynı adla yeni bir blog açtım beklerim .
Sevgiler !
Eveeet:) Aaaa, gelmez olur muyum. Benim de vardı bir bloğum orada. Buradaki yazılarımı ve fotoğraflarımı kaybetmemek için yedek olsun diye. Bakalım hala aktif mi? Bizden de sevgiler.
SilFotoğraflar harika gözüküyor :)
YanıtlaSilMerhaba öncelikli olarak şunu söylemek istiyorum blog sayfanızı 2 aydır takip ediyorum ve çok beğendim. Eski yazılarınızı da okuyorum. Ben hayvanlardan çok korkan biriydim. Muhabbet kuşundan bile korkardım. Kardeşimde benim gibi korkar.Temmuz ayında sokakta 1 aylık yavru tekir bir kediye çok acımamızla başladı herşey bir hafta kadar dışarıda yemek verdik. Fakat gözü çok kötü bir durumdaydı. korkuyoruz elimize alamıyoruz. En sonunda birinden rica edip veterinere götürdük, daha sonrada eve aldık. İlaçlarını vericez ama dokunamıyoruz. Bir arkadaşımdan rica ettim. 2 hafta bizde kaldı. daha sonra arkadaşımın işi çıkınca iş bize düştü. Korkarakta olsa elimize almaya ve ilaçlarını vermeye çalıştık. 2 ay bizde kaldı annemler İstanbul dışında oldukları için rahattık fakat gelince bu kediciği istemediler ve ağlayarak arkadaşıma verdim ve hala ilaç tedavisi sürüyor. Kontrolleri var göz delinmiş arkadaşımda Mayıs ta bu kediciği sokağa bırakacak bense bu kediyi evime tekrar almak istiyorum. Annamler 6 ay olmuyor bu sürede kedicik odalarda dolaşabilir fakat annemler gelince bu kediciği bir odada nasıl tutucam. Herkes kediler yapamaz diyor. sokağa da bırakamam eve alıştı. Yapamaz sokaklarda,sahiplendirmek istedim ama kimse tekir kedi istemiyor. Herkes güzel kedi istiyor. Birileri bana kedi tek odada yapabilir desin, ve ben bu kediden sonra hayvanlardan korkmuyorum ve sokak kedilerini besliyorum
YanıtlaSilSevgili Çiğdem,
Silsize adınızla hitap ediyorum çünkü çok genç bir hanım olduğunuzu tahmin ediyorum. Yazdıklarınızı duygu seli içinde okudum. Benim naçizane tavsiyem annenizi kırmadan kediye bakmaya ikna edin. İnanın onları yaşamınıza aldıktan sonra pek çok konuda farkındalıklarınız artacak ve sevgi dolu bir yolda ilerleyeceksiniz. . Bu kadar emek verdiğiniz kediciğe bir şans vermişsiniz, onu yarı yolda bırakmayın. Benim bakımını üstlendiğim kedi ve köpeklerimin her birinin de benzer öyküleri var. Eve alışan kedilerin sokağa bırakılınca yaşama şansı yok denecek kadar az. Başka ne diyeyim. Kardeşinizin ve sizin sevgi dolu yürekleriniz size yol gösterecektir. Güzel kedi, çirkin kedi ayrımını ise hiç anlamıyorum. Aslında hepsi çok özel ve güzeller:) Ne zaman isterseniz bana yazabilirsiniz. Sevgiler, selamlar.
Bloglara bahar geldi, ne güzel:) Gerçi, sizin bloğunuz her zaman cıvıl cıvıl oluyor. Bu güzel kareler için teşekkürler, sevgiler...
YanıtlaSilEvet, çok bekledik ama nihayet bahar geldi:) Sanırım iki hafta sonra bahçemiz çok daha renkli olacak. İzlediğiniz ve zarif yorumlar yazdığınız için ben teşekkür ederim.
SilMerhaba içten ve samimi düşünceleriniz için teşekkür ederim. Çevremde hayvansever insan sayısı ve beni anlayabilecek hiç kimse yok.Mahallemde 3 aylık bir kedi yavrusunu besliyordum aradan zaman geçti kedi 7 aylık kadar oldu. Bende ileriki zamanlarda itilip kakılmasın diye kısırlaştırmak için dört gün önce veterinere götürdüm ve tam veterinerin önünde kafesinden kaçtı. Akşam 7 sıralarında oldu. 8 buçuğa kadar yakalamak için uğraştım ama olmadı.Ertesi gün yine veterinerin önüne gittim sokakları aradım ama yok ortalıklarda ve ben kendimi çok kötü hissediyorum. Onu mekanından ettim kimbilir nasıl korkuyordur. Kısırlaştıramadığım umrumda bile değil sadece onu mekanından ettim. O bana güvenmişti. Ben onun güvenini sarstım. Yakalamaya çalışırken bana bir bakışları vardı gözümün önünden gitmiyor. Siyah incim yemyeşil gözleriyle nasıl da bakıyordu. Veterinere minibüsle götürdüm herkes yolunu bulamaz bir daha gelmez diyor, ama ben hep dua ediyorum yolunu bulması için. Yokluğu o kadar içimi burkuyor ki vicdanım sızlıyor uyuyamıyorum.
YanıtlaSilSevgili Çiğdem Hanım, tüm iyi niyetinizle o kedicik daha rahat yaşasın, olası yavruları çile çekmesin diye uğraşmışsınız. Ne yazık ki her zaman işler yolunda gitmiyor ve istemeden onlara zarar verebiliyoruz. Hayvanları, özellikle korunmaya muhtaç olanları tüm kalbimle sevip korumaya çalışırken benim de benzer şeyler yaşadığım oldu. Evet çok üzülüyoruz ama elimizden bir şey gelmiyor. O kedicik de belki hayata tutunur, sizin gibi bir başka melek kalpli insan fark eder. Kendinizi üzmemeye çalışın. Olumlu düşünün. Veterinerin oralara fırsat buldukça bakın, ilan da dağıtabilirsiniz. Kediyi bulursanız bana da haber verin. Bana instagramdan ulaşabilirsiniz. https://www.instagram.com/minik_jane_colette
SilO kadar üzgünüm ve kafam o kadar karışıkkı. Teşekkür etmeyi unutmuşum. Huzurla, mutlulukla ve sevgiyle kalın
YanıtlaSilNe olur kendinizi üzmeyin. Ben de size huzur ve mutluluklar diliyorum.
Sil