Öğretmenler Günü

Bugün Öğretmenler Günü ve içimden bir şeyler yazmak gelmiyor..

Oysa böyle bir konuda yani özel gün olması bir yana,  ''öğretmenlik'' gibi beni can evimden vuran, içimi titreten bir meslek söz konusu ise akıp gitmesi gerekir tümcelerin.  Dile kolay 24  yıl emek verdiğim,  her sabah mesleğe yeni başladığım günlerdeki heyecanımla okula koştuğum, yaptığım hatalarla kahrolduğum, yararlı olduğuma inandığım günler sevinçten kanatlar takındığım  günleri anımsadım. Amacını, işlevini  kavradığım mesleğimle ilgili duyguların  anlatımı  konusunda  sıkıntım olmasa da tadım yok, isteğim yok..

Van'da kaybettiğimiz mesleğinin henüz  başındaki gencecik öğretmenlerin acısı çok taze.. Hangi  koşullarla, hangi duygularla bu mesleği seçtiklerini, öğretmenliğe bakış açılarını  bilemeyiz ama orada bulunmaları, böyle bir son yaşamaları görev uğruna kaybedilmiş yaşamlara örnek..

Öte yandan bazıları rahmetli olan öğretmenlerimi düşündüm..  En çok iz bırakanları, anımsamak bile istemediklerimi, varlığı ile yokluğu  bir olanları bile..

Bir de bu günkü ölçülere göre pek de yeterli olmayan, yani sınav kazandırmaya  proğramlanmamış ilkokul öğretmenimi düşündüm. Zaten o zamanlar Anadolu Liseleri, Fen Liseleri sınavları yoktu. Biraz katıydı,  ailesinin  sosyal statüsü  düşük öğrencilere daha bir katıydı rahmetli ama artıları eksilerinden fazla olan  bir öğretmendi. Yazım kurallarını, temiz ve tertipli olmanın, diş fırçalamanın  önemini, büyüklere saygıyı, temel görgü kurallarını, bunun gibi pek çok kişisel ve sosyal beceriyi, davranışı  öğretmişti.. Yazarken nereye virgül konulacağını, hangi -de'nin ayrı hangisinin bitişik yazılacağını okuma yazma öğretirken öğretenlerdendi. Daha sonra lise ve üniversite yıllarımda  hala bu hataları yapanları gördükçe hayretler içinde kalmıştım. Kendi öğrencilerime de çok titizlikle bunları öğretmişimdir.

Bir de Atatürk'ü  öğretmişti.. Vatansever  genç  subayı, yani  asker Atatürk'ü.

Mücadeleci, yenilikçi, devrimci, devlet adamı Atatürk'ü..

Sanatsever, hayvansever, çocuklara gençlere çok değer veren, entellektüel Atatürk'ü..


Bu değerler ailemde  de yüceltildiği için  ben iki  yönden  beslenip  yönlendirilen şanslı çocuklardandım. Yine de öğretmenin  yönlendirmesi  çok yol gösterici oluyor.

Oysa bugün  öğrencilerle tam anlamıyla bir yüz göz olma durumları söz konusu.. Zaten öncelikli amaç sınav kazandırma.  Düzgünce iki parağraf yazamayan, dilekçe yazmayı bilmeyen,  kitap okumayan, kendi aralarında tuhaf bir dille konuşan, antisosyal olmasa da yalnızca dahil olabildiği gruplardan ibaret bir sosyal yaşamı olan  çocukların hiç de azımsanmayacak sayıda olduğunu görünce eğitim sisteminin çok  titizlikle gözden geçirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Her yıl yapılan değişikliklerin  iyiye götürdüğü yok.. Bu sistemin ürünü olan ve uymak zorunda kalan öğretmenlere, ailelere  çok iş düşüyor.

İşte  bunlar  geldi aklıma. Bir  de içimden yazmak gelse nasıl uzun bir yazı olacaktı kim bilir:)

Işıklar içinde  uyu öğretmenim.. Rahmetli olan  öğretmenlerimi  saygı ile anıyor, hayatta olanlara ve tüm öğretmenlerimize sağlık ve güzellikler diliyorum..

Öğretmenler Günü kutlu olsun!