Bıktıran Diyaloglar / Dur bi nefes al!!

Parkta rastladım ona.  Uzaktan tanırım, pek de fazla olmadı tanıyalı.. Komşu  sayılırız. Meslektaşmışız.. Hayvanları da seviyor belli ki.. Mama ve su verenlerden...  Selamlaşıp  nezaketle  hatır sormamla  başlaması bir oldu  konuşmaya.. Aralıksız anlatıyor. Ne mi  anlatıyor? Hayvanlarla  ilgili yaşadıklarını, komşularının baskısını. Çevredeki sokak  hayvanlarının  dökümanını bile yaptı. Bu konularda  epeyce birikimi  olan biriyim ama dikkatle  dinliyorum  yine  de.. Yeri gelince  bir cümlecik  de ben edeyim  diyorum;  ne  mümkün. Daha başlar  başlamaz  lafı  ağzıma tıkıyor ve  biteviye anlatıyor, anlatıyor.. Bir  kaç  sözcük  daha  sıkıştırma telaşında .. Yoruldum; onca laf  kalabalığında  düzgün iletişimin olanaksız olduğunu anlıyorum.. Sadece anlatıyor zaten... Başkalarının  düşüncesine, önerisine ya  da deneyimine  zerre kadar  önem verdiği yok.. Oysa önemli  bir konuda, sokaklarda yaşam savaşı veren canlar için işbirliği  yapılabilecek  biri  gibi  görmüştüm.

İyi bir dinleyici olmak sosyal iletişim açısından çok önemli. ‘sürekli konuşmak’ yerine ‘dinleme’yi becerebilmeli insan.