19 Şubat 2011 Cumartesi
Begonvilli Ev Halleri / Sabah Maceramız
Her sabah olduğu gibi pazar günleri de en geç saat 6'da ayaktayız. Minik'in kuyruk hareketleri eşliğindeki ''ııııhhh ııhhh!'' sesleri ile zaten başka şansımız yok. Yüzümü yıkayıp dişimi fırçaladıktan sonra bir torba mama alıp Minik'le düşüyoruz yollara..Minik'in kulaklarını arkaya atıp kuyruğunu sallaya sallaya yürüyüşünü görmenizi isterdim. Hem yürüyüş yapıyor, hem de sokakta bizi bekleyen minik paticiklere mama veriyoruz. Sokaktaki kedicikler bize öyle alıştılar ki belirli yerlerde çoktan bekliyor oluyorlar. Bazıları sevinçle Minik'i koklayıp oynamak bile istiyor. Dönüşte parkta fitnes aletleri ile biraz egzersiz yapıp eve dönüyoruz. Bu arada saat sekiz oluyor ama hemen kahvaltı faslına geçemiyoruz. Üzerimi değiştirip özel kostümlerimi giyiyor, kapıcı dairesinde barındırdığımız yaralı sokak köpeğimizin bakımı için aşağıya iniyorum. Yan dairede oturan komşum da hazırlanıp beni bekliyor ve bana eşlik ediyor ama halimizi görmek lazım. Köpeğimiz bizi görünce kocaman gövdesi ile bize sokulup patilerini omuzumuza koymak istiyor. Ayrıca her türlü temizliğini yapmak zorunda olduğumuz için olabildiğince korunmalı giyinmek zorundayız. Saçlarımı bir eşarpla topluyor, eldiven, maske destekli, eşlerimizin eski gömlekleri ile oldukça komik bir görüntü oluşturarak bu işleri yapıyoruz. Komşum biraz daha abartıyor korunma işini. Saçında ameliyat bonesi, ellerinde eldivenleri, maskesi ve eşinin ekose gömleği ile iniyor aşağıya:) Dün köpeğimizin temizlik ve bakımını bitirmiş, elimizde kocaman çöp torbaları ile ve o komik kostümlerimizle başka bir komşumuzla karşılaştık. Bizi bu kılıkla görünce çok şaşırdı. Ben gayet ciddi bir ifade ile, ''apartmanın temizlikçisinden memnun olmadığımız için artık bu işi biz yapıyoruz'' dedim. Apartman yönetimi bizde olduğu için inandı ama çok da şaşırdı. Aslında neden olmasın, gerekirse her işi yapabilecek kadar olgun ve gerçekçi olmak lazım. Yine de görüntümüzün çok komik olduğunu kadıncağızın şaşkın bakışlarından anladım:)) Dakikalarca güldük...İşte böyle bir haldeyiz. İyi pazarlar...
Çok ama cok tatlısınız
YanıtlaSilDılerım sızın gıbı ınsanlar cogalsın dunyamızda
Teşekkürler Öykücü'ğüm. Tatlı mıyız bilmem ama çevreye ve tüm canlılara duyarlı, merhametli insanlarız. Evet bizlerden daha fazla sayıda olsa fena olmaz:))
YanıtlaSil:))) hihihii..çok güzel. iyi pazarlar:)
YanıtlaSilnasıl iyi yüreklisin,nasıl fedakar ne mutlu sana canım.insanlar insanlara bile bu kadar fedakarlık yapmıyor artık
YanıtlaSilne kadar güzzel, ne büyük mutluluk size ve ne büyük şans o dostlarımıza. çok seviyorum ben sizi:)
YanıtlaSilCanım benim.
YanıtlaSilNasıl oldu o köpekcik?
Son konuşmamızda kendi derdime düştüğümden olsa gerek sormak aklıma gelmedi :(
Kocaman kucaklarım, paticiklere öpücükler her zamanki gibi :)
Harikaaa... Bizde Şopen gazi barınağına gittiğimizde üzerimizdeki tüm giysileri akşam makinaya atmıştık. Oradakilerin gönüllerini almak olunca hiç önemi yoktu aslında...
YanıtlaSilNe güzel.Bir canlıya yardım yapıyorsunuz.Bunu yaparkende eğlenceli hale getiriyorsunuz.Umarım sizin gibiler çok olur.
YanıtlaSilSevgiler:)
begonvilli evcim gözümde canlandı.ne kadar tatlısınız.maşalllah.Allah bütün canlara sizin gibi insanlarla karşılaşmasını nasip etsin.yürekten sevgilerimi gönderiyorum.iyi pazarlar diliyorum.minik'i de çook öpüyorum:)
YanıtlaSilSizler gibi kocaman yüreği olan insanlar çok çok çok büyük paralar kazansın,büyük servet sahibi olsun ki onlarca değil binlerce pati mutlu olsun,karnı doysun :) Tanrım size ve sizin gibi herkese sağlık ve güç versin.İykii ama iy ki varsınız...
YanıtlaSilBenim Güzel Dostlarım,
YanıtlaSilharika yorumlarınız için hepinize yürekten teşekkürler. İyi ki varsınız, sizleri tanımaktan onur duyuyorum.
Harikasınız canım yaaa.
YanıtlaSilumarım sayı her geçen gün dahada artar. sevgiler