Ortalık daha bir kış.
Sevgili ormanım artık üşütüyor.
Kızlar bir kaç gecedir kulübelerinde uyumayı tercih ediyorlar. Tam olarak kışlıklar çıkarılmasa da çoraplar, hırkalar çıktı bir yerlerden. Doğanın muhteşem döngüsü sürerken;
''Sonbahardan anı olsun bu güzellikler'' diyerek bastım deklanşöre.
Bu enfes görünümlü orman meyvelerinden, evimizin yakınındaki ormanda bol bol var. Ancak büyük olasılıkla zehirliler. ''Yeme de seyret!'' diye buna denir. Göz alıcı kırmızı renkleri ile gerçek bir görsel şölen.
Sonbaharda en çok sevdiğim şeylerden biri de bal kabaklarıdır. Bizim bahçede uzunca formlu olanlardan vardı. Bu kabak, hafta sonunda konukları olduğumuz kuzenlerin bahçesinden. Tadının da görünüşü kadar nefis olacağını umuyorum.
Keyfi kaçmış güz güllerimiz.
Yine de iyi dayandılar.
Sabah yürüyüşünde, savrulan yapraklardan bir kaçını alıp çantama atıverdim.
Palamut meyvelerini de çok seviyorum.. Onlardan da topladım bir kaç tane.
Güle güle sonbahar.. Mevsimlerin en hüzünlüsü ve en yüreğime dokunanı, güle güle!
